Aklının köşesi alman çarşısı
ne kentine özgü ne kendine has
sabahki düşüncen akşama uymaz
akşamı pazara çıkarsan iflas
satıcı tartıya talep kor önce
sonra miadına bakar nesnenin
rüzgârın yönünü kestirmen gerek
ne anlamı kalır pazar etmenin
tacir piyasayı tutar nabzından
çok satan filmler daima olay
kendini katmadan işin içine
senaryo tutunca tekrarı kolay
efsunu afişe doladığında
göz koymaz hepsini sarar duvara
el âlem satışa yabancı değil
çarçabuk çıkarır ipi pazara
aklını çarşıya bırakmaya gör
boylar gemilerin Karadeniz’i
toplasan çıkarsan aşkla ümidi
silinmez hatırdan bir gönül izi
bir gönül kırılsa kararır yer gök
sarılsa bir gönül güneş tepede
bütün bakışların şimdi yabancı
kanadı kırılmış sözlerinin de
suların dengesi rüzgâra bağlı
ne kadar eğlenir bir güz akşamı
zehir karasına sinince gece
aklının çarşısı boşalacak mı?
Ahmet Doğru